خونهای آلوده
پرونده خونهای آلوده اشاره به یک پرونده قضایی در ایران دارد که رسیدگی به آن از ۲۷ خرداد ۱۳۷۳ توسط کمیسیون اصل ۹۰ مجلس و از سال ۱۳۷۶ توسط مراجع قضایی ایران آغاز شده و تاکنون به درازا کشیدهاست.
در سال ۱۳۸۳، دادگاه، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و سازمان انتقال خون ایران را در خصوص این پرونده محکوم کرد.فراوردههای خونی آلوده به ویروس اچآیوی توسط انستیتو مریو فرانسه به ایران وارد شد.
این فراوردهها در ایران در اختیار ۹۷۶ نفر از بیماران مبتلا به هموفیلی قرار گرفت و آنها را به ایدز مبتلا نمود. در سال ۱۳۶۶ و پس از کشف اولین بیمار مبتلا به ایدز، رسماً وجود ایدز در ایران علنی گردید. با شکایت مبتلایان و خانوادههایشان، پروندهای در سال ۱۳۷۶ در این خصوص در محاکم قضایی ایران باز شد. تا اردیبهشت ۱۳۹۰، حدود ۲۰۰ نفر از بیماران دریافتکننده این خونها جان باختهاند.
شیرخشک آلوده
نگرانی درباره ی احتمال ورود شیر خشک از چین به این خاطر بود که پس از بیماری هزاران کودک چینی و حداقل مرگ سه کودک چینی بر اثر وجود ملامین صنعتی در شیرخشک در سال 87 بسیاری از کشورها واردات شیر خشک و حتی محصولاتی را که با شیرخشک چینی تولید می شدند ممنوع کردند. معاون غذا و داروی وزارت بهداشت کشور نیز در سال 87 اعلام کرد که کشور ما هیچ نوع واردات مستقیم شیر خشک از چین ندارد و ورود شکلات و برخی فراوردههای شیری از چین نیز با توجه به آلودگی شیر خشک در کشور از تاریخ 3/7/87 ممنوع شد.با این وجود آمار واردات شیر خشک اداره گمرک در سال 88 نشان می دهد 15 تن شیر خشک از چین وارد شده است.
آلودگی شیر خشک چینی ناشی از تقلب در استفاده از شیرخام در این کشور بوده است به این ترتیب که شیر خام تولیدی را با آب رقیق می کردند اما برای اینکه در آزمایشها میزان پروتئین آن کافی باشد به آن افزودنی غیر مجاز ملامین زده می شد. با توجه به این موضوع نمی توان ممنوعیت واردات آن را موقتی تلقی کرد و نظارت دقیقتری از سوی وزارت بهداشت بر واردات شیر خشک از چین لازم است.
براساس اطلاعات موجود در سایت سازمان جهانی بهداشت، ملامین یک ماده آلی با پایه شیمیایی است و معمولاً در پلاستیکها، چسبها، وایت بردها و... استفاده میشود. تاکنون اثرات مضر و زیان آور آن بر روی انسان به طور مستقیم مورد مطالعه قرار نگرفته است اما با توجه به مطالعات صورت گرفته بر روی حیوانات میتوان اثرات آن را بر روی انسان پیشبینی کرد. ملامین به تنهایی باعث ایجاد سنگ مثانه در آزمایش بر روی حیوانات شده است. این ماده در ترکیب با اسید سیانوریک ممکن است بلورهایی را تشکیل دهد که به ایجاد سنگ کلیه منجر شود.بلورهای کوچک آن همچنین امکان دارد لولههای کوچک درون کلیه را که وظیفه تشکیل ادرار را به عهده دارند، مسدود کند و به نارسایی کلیه و در مواردی به مرگ بینجامد.ملامین در شرایطی معین در حیوانات آزمایشگاهی سرطانزا است،
برنجهای آلوده
به گزارش خبرگزاری خانه ملت؛ در مهرماه سال 1388 موضوع آلوده بودن برنجهای هندی رسانهای شد و سازمان استاندارد تهران اعلام کرد 13 نوع از برنجهای وارداتی آلوده بوده و درصد آرسنیک موجود در آنها بیش از حد استاندارد است.
همان زمان رییس مرکز تحقیقات پیشرفته کشاورزی پنجاب هند هم گفت مناطق زیادی از منطقه پنجاب هندوستان مرکز اصلی فلزات سنگینی مانند آرسنیک، کادمیوم و سرب بوده و اگر در این مناطق کشت و زرع انجام شود، قطعا محصولات تولیدی مانند برنج شامل این نوع ترکیبات سمی و خطرناک خواهند بود. در آن زمان سازمانهای مسئول و غیر مسئول در این خصوص اظهارنظر کردند اما در نهایت مشخص نشد که واقعا برنجهای وارداتی آلوده بودند یا خیر؟ پس از گذشت 4سال در تاریخ سوم آذر ماه 92 معاون سازمان ملی استاندارد ایران آلودگی هفت نوع برنج خارجی و داخلی را تأیید کرد.
آب آلوده
معصومه ابتکار که سابقا رییس کمیته محیط زیست شهرداری تهران بود در سال 89 گفته بود : تنها اعلام آلودگی کافی نیست و برای ترکیبات خطرناکتر از نیترات در آب هشدار داده و با اعلام اینکه علاوه بر بالا بودن میزان نیترات آب شرب تهران میزان مواد آلی خطرناکی همچون TOC نیز در آب بالا است، گفت که این مواد ترکیبات بقایای نیتراته هستند و امروز عامل مهمی در تعیین کیفیت آب براساس استانداردهای جهانی محسوب میشوند. به گزارش «جهان صنعت»، معصومه ابتکار با بیان اینکه این ترکیبات توتال ارگانیک کربن هستند، گفت: میزان کربنی که در آب به شکل آلی و ارگانیک ثابت میشود و کیفیت آب را مشخص میکند توتال ارگانیک کربن است.
وی تاکید کرد: اختلاط نیترات با کلر آب به دلیل اینکه گندزدایی آب با کلر انجام میشود ترکیباتی را ایجاد میکند که الکترودها را از بین میبرد و بسیار خطرناک است. اخیرا یکی از اساتید فرهنگستان علوم اعلام کرد میزانTOC در آب تهران بالا است که در واقع این ترکیبات بقایای نیتراته هستند و امروز عامل مهمی در تعیین کیفیت آب در استانداردهای جهانی محسوب میشوند.
هوای آلوده
تکالیفی که قانون جلوگیری از آلودگی هوا بر دوش دولتها نهاده بسیار روشن است با این وجود و گذشت بیست سال از تصویب این قانون، من برای وضعیت آلودگی هوا حرفی ندارم!
اینک جای پرسش است با این کارنامه عجیب بهداشتی، نظارت دولت ها چقدر مفید بود؟ هرچند دستگاه قضایی در اکثر پرونده ها ورود و حکم قانونی را صادر نموده ، آیا بازدارندگی این مجازتها مشهود بوده است؟ با این همه دستگاههای نظارتی و بازرسی و قضایی اکنون باید منتظر کدام آلودگی بود؟
*وکیل دادگستری
چهارشنبه 28 خرداد 1393
نظرات شما عزیزان: